Beton, cement, snelbeton, zuurvast beton, waterdicht maken, schuimbeton, terrazzo en meer...

De deklagen bij vloeren van beton en ook cementpleister kan men met hiertoe geschikte pigmenten kleuren. De pigmenten moeten absoluut tegen kalk bestand zijn, moeten een zo hoog mogelijke dekkracht bezitten en mogen geen bestanddelen bevatten die schadelijk zijn voor het beton. Men moet zo weinig mogelijk verfstof toevoegen, daar alle verfstoffen in te grote hoeveelheid de vastheid van het beton of de cementspecie aanmerkelijk verminderen. Meer dan 10 % mag men nooit toevoegen.

Voor grijs en zwart neemt men zuiver roetzwart, carbon black, mangaanzwart of ijzerzwart. Voor blauw is alleen ultramarijnblauw te gebruiken. Voor de verschillende schakeringen van rood kan men nagenoeg alleen de ijzeroxyde-rood nemen, die in zeer verschillende tinten in de handel komen. Ook hier moet men de beste soorten gebruiken en niet die, welke met vulstoffen versneden ziin. Vooral de goedkoope soorten, die gips bevatten, moeten vermeden worden.

Voor bruin zijn de bruine ijzeroxyden en gebrande okers te gebruiken, terwijl men kaki, geel en dergelijke tinten met behulp van oker, geel ijzeroxydethydraat, chroomgroen en ultramarijngroen kan maken. Voor groen neemt men de beide laatste pigmenten.

Stofvrije betonvloeren

Hiertoe wordt de oppervlakte van het beton gehard met behulp van een speciale waterglasoplossing. Dit waterglas heeft een soortelijk gewicht van 42,25° tot 42,75° Baumé, terwijl de verhouding van natriumoxyde tot siliciumdioxyde 1 : 3,25 bedraagt.

De oplossing wordt voor het gebruik in een verhouding van 1 : 4 met zacht water verdund en 2 tot 4 weken na het storten van de vloer pas opgebracht. De vloer moet hierbij geheel schoon zijn, daar bijvoorbeeld vetvlekken het indringen van de silicaatoplossing geheel verhinderen. Men schrobt de vloer goed af en laat hem dan een paar dagen goed drogen. Pas wanneer hij geheel droog is brengt men de silicaatoplossing op, die nu in de poriën binnen kan dringen. Het silicaat reageert met de vrije bestanddelen van het beton en de gevormde kalksilicaten verharden het beton aanmerkelijk.

Men laat de oplossing 24 uur intrekken en verharden, waarna men de vloer met schoon water afwast. Hierna laat men drogen en herhaalt de bewerking. In het geheel brengt men de silicaatoplossing 3 tot 4 maal op.

Door beton met dezelfde oplossing van natriumsilicaat als hierboven te behandelen, waarbij de vrije kalk in het silicaat omgezet wordt, wordt het beton betrekkelijk goed bestand tegen verdunde zuren, terwijl niet behandeld beton zeer spoedig uit elkaar valt, daar de kalk bijvoorbeeld met verdund zoutzuur onmiddellijk reageert. Door de behandeling van tijd tot tijd, bijvoorbeeld ieder jaar, te herhalen, kan beton ook in aanraking met organische zuren zeer lang goed blijven.

Muuruitslag verwijderen

Men verdunt gewoon sterk zoutzuur met 10 dl water en borstelt hiermede de vlekken af. Na ongeveer 4 min wordt het zuur met schoon water afgespoeld. Het zuur mag niet langer inwerken, daar dan vooral beton en mortel aangetast worden en blijvende vlekken ontstaan. Indien nodig wordt de bewerking na enige tijd herhaald.

Bij zeer goed droog beton kan men de vlekken dikwijls verwijderen door ze met een sterke oplossing van paraffine in benzine goed in te wrijven. Deze bewerking wordt ook dikwijls toegepast om het beton waterafstotend te maken en om bij gekleurd beton de kleur gelijkmatiger te maken.

Vlug verhardend beton

De eenvoudigste methode om sneller een hoge drukvastheid te bereiken, is de massa intensiever te mengen. Door de mengtijd van 1-2 min tot 5 min te verhogen, kan men de drukvastheid na drie dagen verdubbelen. Bovendien heeft beton een bepaalde temperatuur en vochtigheid nodig om vlug te verharden. De temperatuur moet minstens 70° F of 21° C zijn, terwijl men er voor moet zorgen, dat het toegevoegde water niet kan verdampen. De soldaten wisten gedurende de grote oorlog, dat hun betonnen bomvrije schuilplaatsen veel langer stand hielden wanneer ze het beton gedurende het verharden zorgvuldig met natte doeken bedekt hielden.

Verder kan men het beton vlugger doen verharden door aan het aanmaakwater enige procenten calciumchloride of calciumoxychloride toe te voegen. Men neemt 2 tot 4 % calciumchloride en 7 tot 10 % calciumoxychloride. Gewoonlijk maakt men een geconcentreerde oplossing en voegt hiervan de overeenkomstige hoeveelheid aan het aanmaak water voor iedere zak cement toe. De werking is niet bij alle soorten cement gelijk, men moet dus eerst een klein proefje maken.

Ook bij oude vloeren, wanneer de bindkracht reeds verminderd is, kan men de vastheid aanmerkelijk verhogen door een behandeling met fluosilicaten. Dit zijn zouten van het gemengde fluor-kiezelzuur. Gewoonlijk neemt men magnesiumzout of zinkzout.

Deze fluaten reageren ook weer chemisch met de vrije kalk uit de cement en zetten deze in zuurvaste en harde onoplosbare verbindingen om. De vastheid van de massa wordt hierdoor aanmerkelijk verhoogd.

Bij het behandelen van een vloer moet deze eerst zorgvuldig gereinigd worden. Hierna laat men door en door drogen. Nu lost men voor de eerste behandeling het fluorsilicaat in een verhouding van 1 : 16 in water op. Na ongeveer drie uur kan men een tweede hoeveelheid opbrengen, de concentratie hiervan maakt men nu 1 : 8. Voor de vloer na de laatste behandeling geheel droog is, moet hij afgewassen worden, daar er anders gemakkelijk witte vlekken achter blijven.

Beton en cement waterdicht maken

De nafta wordt op 80℃ verwarmd en dan lost men hierin het aluminiumstearaat op. Nadat alles goed opgelost is voegt men onder goed roeren de ijsazijn toe. Men verkrijgt een heldere dikvloeibare oplossing.

Voor het gebruik kan men de oplossing eventueel nog met nafta verdunnen. Men kan de oplossing met de kwast of met een verfspuit opbrengen. De oplossing dringt diep in het beton binnen en werkt sterk waterafstotend.

Men kan ook aluminium-calciumstearaat direct aan het betonmengsel toevoegen. Men neemt dan 100 tot 200 g per zak cement.

Voor hetzelfde doel kan men ook ammoniumstearaat gebruiken.