Rubber, Latex, Rubbercement, Kleefstof, Zegellak, Flesschenlak, Bakeliet, Kunstkurk, Was, Kaarsen en meer ...

Doorschijnende rubber

Zwarte latex

Rubber met nitrocellulose

Rubbercement

Rubber (tegen olie bestand)

Een groot gebrek van rubberartikelen is het feit, dat ze alle vrij vlug door olie, vet en oplosmiddelen aangetast worden. De rubber gaat hierbij niet in oplossing, doch zwelt en verliest zijn veerkracht en zijn vastheid. Door de juistheid van vulcanisatiemethoden en door bepaalde toevoegingen kan men het euvel wel verminderen doch niet vermijden.

In de laatste jaren is men er nu in geslaagd kunstmatige stoffen te maken met caoutchoucachtige eigenschappen, die door olie en oplosmiddel niet aangetast worden. Het zijn Ethaniet, een reactieproduct van ethyleendichloride en calciumpolysulfide en Thiokol, een polymethyleen-polysulfide.

Deze polysulfiden kunnen juist als rubber gevulcaniseerd worden, echter niet met zwavel doch met zinkoxyde. In het algemeen neemt men 1 tot 20 % zinkoxyde. Het product gelijkt zeer veel op rubber, is echter veel zwaarder. Het materiaal laat zich iets gemakkelijker verwerken wanneer men enige procenten rubber toevoegt. Het Ethaniet wordt ook met 5 % rubber nog niet door olie aangetast. Carbon black verbetert de mechanische eigenschappen, zodat men met 20 dl ethaniet, 1 dl pale crêpe, 2 dl zinkoxyde en 5 dl carbon black zeer gunstige resultaten verkrijgt.

Na het vulcaniseren zwelt het materiaal practisch niet in benzol, toluol en tetrachloorkoolstof, het is bestand tegen zuren, behalve sterk salpeterzuur en chroomzuur. Door 20-pcts natronloog en sterke ammoniak wordt het aangetast, het verouderingsverschijnsel schijnt het veel minder te tonen dan rubber.

Een bezwaar voor het gebruik van deze nieuwe stoffen is de onaangename reuk, zodat ze niet met levensmiddelen en dergelijke in aanraking mogen komen.

Zegellak

Goudzegellak

Luxe zegellak

Flesschenlak

Bakeliet-perspoeder

Vele der kresol-formaldehyde-harsen hebben de eigenschap in een bepaald stadium oplosbaar en smeltbaar te zijn en door verhitten, vooral onder druk, onoplosbaar en onsmeltbaar te worden. Men maakt gebruik van deze eigenschap voor het vervaardigen van artikelen door persen. Hiertoe mengt men te voren het kunsthars met de nodige vulstoffen en kleurstoffen, mengt alles in fijn gemalen toestand uiterst zorgvuldig en perst nu het poeder onder vrij hoge druk tot het gewenste voorwerp.

Als vulstof neemt men in de meeste gevallen houtmeel, hiernaast ook asbestpoeder en ander kort vezelmateriaal. verder krijt, zwaarspaat, China clay, enz.

De verhouding van de verschillende vulstoffen hangt uitermate van het doel af waarvoor de voorwerpen gebruikt moeten worden. De vulstoffen mengt men dan met zoveel kunsthars dat de gewenste hardheid verkregen is. In veel gevallen mengt men nog met andere kunstharsen die niet verharden, bijvoorbeeld het cumarenhars.

Bindmiddel voor kunstkurk

Benzylcellulose-perspoeder

Kaarsen

Men smelt de wassen met het stearinezuur en lost in de smelt zoveel van een in olie oplosbare anilinekleurstof op, dat de gewenste tint bereikt is. Daar men slechts weinig kleurstof nodig heeft en een teveel afgeven van de kaarsen veroorzaakt, is het aan te bevelen de kleurstof eerst met een grote hoeveelheid, bijvoorbeeld het tienvoud, paraffine samen te stellen. Van deze oplossing neemt men dan de overeenkomstige hoeveelheid en kan zo de kleine hoeveelheden beter bepalen en afwegen.

Hier en daar maakt men nog kaarsen van zuivere bijenwas. Gewoonlijk versnijdt men de was met paraffine en stearine. Men gaat dan bijvoorbeeld tot 40 % bijenwas, 50 % paraffine en 10 % stearine.

Behalve door gieten in vormen kan men kaarsen ook trekken. Men trekt de pit zolang en zo dikwijls door de juist gesmolten vetmassa tot de kaarsen de juiste dikte hebben. Men snijdt dan op maat en werkt verder af.

De pitten van de kaarsen moeten nauwkeurig aangepast worden aan de samenstelling van de kaarsenmassa. Ze worden gewoonlijk in boorzuur gedrenkt om het nagloeien te voorkomen en de pit wordt zodanig gevlochten, dat ze zich draait en de punt dus volledig verbrandt.